หากย้อนมองกลับไปในอดีต จะพบว่าบ้านโคกสว่าง และบ้านโคกเล้า ประสบปัญหาภัยแล้งต่อเนื่องทุกปี แม้ว่าในช่วงฤดูฝนปริมาณฝนที่ตกจะมีเป็นจำนวนมาก แต่น้ำฝนก็ชะล้างผิวดินลงสู่แม่น้ำ และตามธรรมชาติของดินปนทรายนั้น ส่วนที่เหลืออยู่หลังจากการชะล้างก็ไม่สามารถเก็บความชุ่มชื้นไว้ได้นาน โดยเฉพาะบนพื้นที่ที่มีภูมิประเทศเป็นเนินสูง สังเกตได้จากชื่อหมู่บ้านซึ่งนำหน้าด้วยคำว่า “โคก” พื้นดินจะแห้งแล้งกันดารกว่าที่ลุ่ม จึงไม่มีน้ำเพียงพอสำหรับทำการเกษตร ราษฎรจำเป็นต้องหาบน้ำจากแหล่งน้ำที่ห่างไกลจากบ้านและชุมชน เพื่อนำมาใช้อุปโภคบริโภค จากการที่ประสบกับความยากลำบากในชีวิตความเป็นอยู่ นายเวิน สุระเสียง กำนันตำบลบะยาว และราษฎร จึงได้ขอพระราชทานพระมหากรุณาธิคุณจากสมเด็จพระบรมราชชนนีพันปีหลวง เมื่อวันที่ ๑๑ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๗ โดยขอพระราชทานแหล่งน้ำสำหรับแก้ไขปัญหาภัยแล้ง ซึ่งพระองค์ทรงพระเมตตาพระราชทานพระราชดำริให้กรมชลประทานพิจารณาจัดหาแหล่งน้ำ เพื่อช่วยเหลือราษฎรบ้านโคกสว่าง บ้านโคกเล้า และหมู่บ้านใกล้เคียง ซึ่งเป็นหมู่บ้านแล้งซ้ำซาก และกรมชลประทานได้สนองพระราชดำริ นำมาสู่ โครงการอ่างเก็บน้ำตาดคำแคน ที่เริ่มการก่อสร้าง เมื่อปี ๒๕๔๐ การก่อสร้างแล้วเสร็จและเปิดใช้งานได้ เมื่อปี ๒๕๔๒