บ้านสะจุก และบ้านสะเกี้ยง เป็นอีกพื้นที่หนึ่งที่มีป่าไม้อุดมสมบูรณ์ ถึง ๑๙,๘๑๐ ไร่ ซึ่งเป็นจำนวนที่เพิ่มขึ้นจากเดิมที่เคยเป็นป่าเสื่อมโทรม ประมาณ ๗,๕๑๐ ไร่ ทำให้มีน้ำเพียงพอต่อการทำการเกษตร ชาวไทยภูเขาเผ่าลัวะ ๒ หมู่บ้าน ประมาณ ๒๖๐ ครัวเรือน จึงสามารถลดรายจ่ายด้านอาหารด้วยการร่วมกันทำนาขั้นบันได ที่ให้ผลผลิตข้าวพอกินทั้งชุมชน นอกจากนั้น ยังเลี้ยงสัตว์เพื่อเป็นแหล่งอาหารโปรตีน และมีรายได้เพิ่มขึ้นจากการปลูกหม่อนพืชผักหลังนา เสาวรส สตอว์เบอรี่ ชา และกาแฟ ส่งผลให้ครัวเรือนมีความมั่นคงยิ่งขึ้น ดังจะเห็นได้จากรายได้ในปี ๒๕๖๒ ที่มีรายได้หลักจาก ผลผลิตพืชหลังนา ๑,๒๒๐ กิโลกรัม หม่อนผลสด ๔๑,๐๐๐ กิโลกรัม เสาวรส ๑,๓๗๐ ต้น ได้ผลผลิตจำนวน ๙๒๐ กิโลกรัม และกาแฟ ๑๙,๐๐๐ ต้น ได้ผลผลิตจำนวน ๑,๔๐๐ กิโลกรัม รวมรายได้ประมาณ ๑.๒ ล้านบาท ซึ่งแต่เดิมนั้นราษฎรในพื้นที่บ้านสะจุก มีรายได้ครัวเรือนต่อปีเฉลี่ย ๑๓,๘๕๒ บาท หลังจากได้รับการพัฒนาแล้ว มีรายได้เพิ่มขึ้นเป็น ๙๗,๑๕๐ บาท ส่วนบ้านสะเกี้ยง เดิมมีรายได้ครัวเรือนต่อปีเฉลี่ย ๒๘,๖๗๐ บาท เพิ่มขึ้นเป็น ๕๔,๒๖๐ บาท