ปัจจุบัน ราษฎรบ้านบ่อหวีมีคุณภาพชีวิตที่ดี ไม่อดอยาก ไม่แร้นแค้น เนื่องจากมีความรู้ในการพัฒนาด้านการเกษตรให้เหมาะสมกับพื้นที่ ประกอบกับได้รับการส่งเสริมให้ทำการเกษตรตามทฤษฎีใหม่ มีการรวมกลุ่มผลิตและจำหน่ายผลผลิตทางการเกษตร ปลูกพืชผักและสมุนไพรต่าง ๆ ได้ตามความต้องการของท้องตลาด ทั้งยังอุดมสมบูรณ์ไปด้วยไม้ผล ไม้ยืนต้น มีการเลี้ยงสัตว์เพื่อเป็นอาหารโปรตีน อาทิ เลี้ยงปลาในกระชัง เลี้ยงไก่เนื้อ และไก่ไข่อารมณ์ดี โดยสร้างกรงเลี้ยงล้อมแปลงปลูกพืช เพื่อให้ไก่กินแมลงและหญ้าในแปลงเพาะปลูก รวมไปถึงการเลี้ยงเป็ดอี้เหลียง แพะนมพันธุ์หลาวซาน และสุกรพันธุ์จินหัว ตลอดจนเลี้ยงหมูหลุม โดยใช้เศษพืชผักที่เหลือจากการบริโภคในครัวเรือนเป็นอาหาร และเลี้ยงใส้เดือนเพื่อย่อยสลายเศษพืชผักและมูลสัตว์ไปพร้อมกับการปรับปรุงบำรุงดิน ที่ทำให้ได้ปุ๋ยนำกลับไปใส่พืชผักอีกครั้ง ซึ่งกระบวนการทั้งหมดเป็นการประยุกต์ใช้ทฤษฎีใหม่ร่วมกับภูมิปัญญาท้องถิ่นแบบเกษตรอินทรีย์ที่สอดคล้องกับธรรมชาติของพื้นที่

             บ้านบ่อหวี ตำบลตะนาวศรี อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี เป็นพื้นที่ชายแดนติดกับประเทศเมียนมาร์ อยู่ในความรับผิดชอบของกองร้อยตำรวจตระเวนชายแดนที่ ๑๓๗ ซึ่งกระจายกำลังไปดูแลยังฐานที่ตั้งต่าง ๆ ท่ามกลางเส้นทางคมนาคมที่ลำบาก มีร่องถนนลึก ผ่านน้ำ ผ่านภูเขาหินสูงชัน ทำให้ราษฎรบ้านบ่อหวีซึ่งเป็นชาวกะเหรี่ยง ขาดโอกาสในการพัฒนาในทุก ๆ ด้าน อดอยากยากจน แม้แต่การเกษตรซึ่งหวังผลผลิตเพียงเพื่อการเลี้ยงชีพก็ยังไม่เพียงพอ ด้วยสาเหตุจากความแห้งแล้งทุรกันดาร ฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาล และถึงแม้บ้านบ่อหวีไม่มีปัญหายาเสพติดจากชายแดน เนื่องจากไม่อยู่ในเส้นทางลำเลียง แต่ความยากจนก็ทำให้ราษฎรในพื้นที่พัวพันกับยาเสพติดภายในประเทศ ซึ่งเป็นปัญหาต่อความมั่นคงและทรัพยากรมนุษย์